Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Κύπρο το 1940. Ασχολείται με την ποίηση, το δοκίμιο και τη μετάφραση. Το έργο του έλαβε πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Ελλάδας (Μεθιστορία, 1995) και τρεις φορές το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Κύπρου. Η Ακαδημία Αθηνών τον τίμησε με το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη για το σύνολο του έργου του (2003) και με το Βραβείο Μερόπης Οικονόμου για το βιβλίο Θόλος (1989). Η Κυπριακή Δημοκρατία του απένειμε το Αριστείο Γραμμάτων (2007). Πήρε επίσης το Διεθνές Έπαθλο Καβάφη και το Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας. Μεταφράσεις του έργου του κυκλοφορούν σε αυτοτελείς εκδόσεις στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, σουηδικά, βουλγαρικά και αλβανικά. Το 2013 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στον κλάδο Λογοτεχνίας (ποίησης) στην Τάξη των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών. Έργα του: Πρώτη πηγή (1961), Η άγνοια του νερού (1967), Το αγγείο με τα σχήματα (1973), Αχαιών Ακτή (1977), Αμμόχωστος Βασιλεύουσα (1982), Θόλος (1989), Μεθιστορία (1995), Ρωμανού του Μελωδού Τρεις Ύμνοι [εισαγωγή-μετάφραση] (1997), Δοκίμιν (2000), Αιγιαλούσης επίσκεψις: ένα ποίημα και ένα σχόλιο (2003), Κυδώνιον μήλον (2006), Ολισθηρός ιστός [δοκίμια-μελέτες-άρθρα-συνεντεύξεις] (2009), Λευκωσία: μια πόλη στη λογοτεχνία  [επιλογή κειμένων] (2010), Ίμερος (2012), Στη γλώσσα της υφαντικής (2013).