Ένα παραμύθι-ποίημα. Πρωτότυπο, μαγικό και πολύ ευρηματικό. Ένα παραμύθι σε στίχους που μιλεί για εκείνον τον ύπνο που ψάχνει να βρει ένα μικρό παιδί. Τον ψάχνει παντού και στην αναζήτησή του αυτή ρωτάει πρώτα από όλους το φεγγάρι κι εκείνο του αποκρίνεται να ψάξει να βρει την κουκουβάγια. Η κουκουβάγια πάλι, το στέλνει να ρωτήσει ένα ψάρι. Ένα ψάρι με ανθρώπινη λαλιά που κι αυτό του λέει να πάει σε ένα ψηλό κάστρο που μένει μια καλή μάγισσα. Αυτή πάλι το στέλνει να ρωτήσει τα αηδόνια του δάσους κι εκείνα το συμβουλεύουν να πάει σε μια σπηλιά να βρει έναν λύκο που τον έχουν διώξει από τα παραμύθια. Και ο λύκος για τελευταία φορά το στέλνει στην πόλη να συναντήσει έναν γέρο βιβλιοπώλη και τότε ένα βιβλίο με ασημένια ράχη και χρυσά γράμματα ίσως να γνωρίζει το μεγάλο μυστικό…
Κι όπως το διάβαζα με παρέσυρε κι εμένα κι είπε για το τέλος:
«Ένα παραμύθι-ποίημα που είχα χρόνια για να δω,
με ταξίδεψε με πήγε στον παλιό καλό καιρό».
Μια ακόμα υπέροχη καληνύχτα που διαβάζεται σε δέκα λεπτά από τονΚυριάκο Χαρίτο. Μια πρωτότυπη σύνθεση που δένει μοναδικά με την απλή αλλά ουσιαστική εικονογράφηση της Ντανιέλας Σταματιάδη. Σε τούτο το μαγικό παραμύθι που η κουκουβάγια έχει χρώμα ροζ και ο λύκος φοράει γαλάζιες σαγιονάρες, όλα μπορούν να συμβούν, να ζωντανέψουν και να ζήσουν καλά σε μια πόλη φανταστική…