Εδώ πραγματικά έχουμε να κάνουμε με ένα εξαιρετικό εγχείρημα: ο συγγραφέας περιπλανιέται στην Ευρώπη, συνδέοντας τους τόπους με το παρελθόν τους, τη Γεωγραφία με την Ιστορία, τα ίχνη των δραματικών γεγονότων με τις μαρτυρίες των ανθρώπων. […] Ανακαλώντας τον Δούναβη του Κλαούντιο Μάγκρις, το βιβλίο επιχειρεί να συλλάβει το πνεύμα των τόπων και να διεισδύσει στη λειτουργία της μνήμης, και το αποτέλεσμα είναι ένα θερμό, βαθύτατα ανθρωποκεντρικό βιβλίο, που κρυσταλλώνει με ιδιαίτερα συναρπαστικό τρόπο την ιδέα της Ευρώπης, ως μιας ελκυστικής οντότητας που ταλαντεύεται ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ουτοπία.