Στο «Ο Γούντι Άλεν για τον Γούντι Άλεν» δεν εντυπωσιάζομαι από τις εξαιρετικές απαντήσεις του – είναι όπως τις φανταζόμουν – αλλά από τις ερωτήσεις του Σουηδού δημοσιογράφου Στιγκ Μπιέρκμαν!Την απλότητά τους.Το πόσο μακριά κινούνται από τα εγχώρια «φιλοσοφικά» ερωτήματα και τις αντίστοιχες «βαρύγδουπες» απαντήσεις.Εντυπωσιάζομαι από την επιμέλεια σπασικλα με την οποία έχει ασχοληθεί με λεπτομέρειες έως και πλάνων από τις άπειρες ταινίες του Γούντι Άλεν.Την εξυπνάδα του τελικά να φωτίσει κάτι από τα μυστικά της μαστοριάς ενός κατασκευαστή.Και ο Άλαν Κόνιγκσμπεργκ , εξολοθρεύοντας τα περί Εβραίων κλισέ , μόνο τσιγκούνης δεν αποδεικνύεται.Του ανοίγει γενναιόδωρα την πόρτα και τον ξεναγεί σ’όλες τις γωνίες του εργαστηρίου του , καθαρές και σκονισμένες.Χωρίς ψευτομυστήρια.Χωρίς βαθυστόχαστες απαντήσεις.Χωρίς να φοβάται να πει «δεν ξέρω» ή «το έκανα έτσι γιατί μου άρεσε».Χωρίς να νιώσει την ανάγκη να υποδυθείτον καλλιτέχνη , τον φιλόσοφο , τον ποιητή , τον επαναστάτη , τον πατριώτη και άλλα τέτοια.