Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι αγορών σας.
Δεν έχετε αγαπημένα προϊόντα
Πρέπει να συνδεθείτε για να εισάγετε αγαπημένα προϊόντα
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΔΑ ΗΘΟΠΟΙΟ ΒΑΝΕΣΑ ΡΕΝΤΓΚΡΕΪΒ
Η Βιρτζίνια Γουλφ συνέλαβε και έγραψε το µικρό αριστούργηµά της, την Κυρία Νταλογουέι, από το 1922 ως το 1924, έχοντας πρώτα διαβάσει τον Οδυσσέα του Τζέιµς Τζόις και µετά την επιστροφή της από το καταπράσινο Ρίτσµοντ στην πλατεία Τάβιστοκ, στο Μπλούµσµπερι. Όπως ο Οδυσσέας, έτσι και το µυθιστόρηµα της Γουλφ διαδραµατίζεται σε µία µέρα, αλλά ισοδυναµεί µε βύθισµα στην καρδιά των πραγµάτων. Χιλιάδων πραγµάτων. Η κυρία Νταλογουέι κυριολεκτικά κατακλύζεται από συνειδήσεις, αναµνήσεις, ονόµατα, φαντάσµατα, ανθρώπους όλων των τάξεων, γεύµατα και γάµους, ζωντανούς και νεκρούς, στρατιώτες, γιατρούς, εντυπώσεις λογικές και άλογες· κι όλα αυτά µέσα στη φασαρία, στα καταστήµατα, στους δρόµους, στα πάρκα και στα χιλιάδες πράγµατα του Λονδίνου – ανάµεσα σε φορέµατα, γάντια, καπέλα, αδιάβροχα, οµπρέλες, σουγιάδες, ανθρώπινα σώµατα, αεροπλάνα, αυτοκίνητα, φορτηγά. Ένα κείµενο πυκνό, διεισδυτικό, εµπνευσµένο, µια σκιαγράφηση της ανθρώπινης συνείδησης, ένα µυθιστόρηµα που απευθύνεται στον ποιητή που κρύβει µέσα του ο κάθε αναγνώστης.
Όπως σημειώνει ο συγγραφέας του βιβλίου Οι ώρες, Michael Cunningham: «Η κυρία Νταλογουέι έχει μερικές από τις πιο όμορφες, τις πιο σύνθετες, τις πιο διεισδυτικές, τις πιο ιδιόρρυθμες προτάσεις που γράφτηκαν ποτέ· αυτός και μόνο ο λόγος είναι αρκετός για να διαβάσει κανείς το βιβλίο. Πρόκειται για ένα από τα πιο συγκινητικά, τα πιο επαναστατικά έργα τέχνης του 20ού αιώνα».
ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Βιβλίο-σταθμός που αποδεικνύει πώς η γραφή μπορεί να επαναπροσδιορίσει την αίσθησή μας για την κανονικότητα της ανθρώπινης ζωής.
Guardian
Παρακαλώ συνδεθείτε για να στείλετε τα σχόλιά σας.
Στην Κυρία Νταλογουέι [...] εμφανίζονται όλα τα στοιχεία που χαρακτήρισαν οριστικά τη γραφή της Γουλφ: από την περιβόητη συνειδησιακή ροή μέχρι το λυρισμό της και από τις παρεκβάσεις εκτός της κύριας ροής του μυθιστορήματος ως την ποιητική εκφορά του λόγου, η Κυρία Νταλογουέι αποτελεί ένα από από τα καταγωγικά κείμενα του καθόλου μυθιστορήματος του 20ού αιώνα. Ίσως εκείνο που διαφοροποιεί το έργο αυτό από άλλα κείμενα της Γουλφ είναι ο ρόλος που παίζει ο τόπος. [...] το Λονδίνο στο έργο αυτό παίρνει τέτοιες διαστάσεις που γίνεται δρων πρόσωπο του μυθιστορήματος, σχεδόν χαρακτήρας. Ζωντανό και ανάγλυφο, οδηγεί τον αναγνώστη στο πραγματικό, φανερό ή λανθάνον, θέμα που στιχειώνει το μοντερνισμό: σε μια οντολογική, ή και μεταφυσική, μελέτη του χρόνου. Το μυθιστόρημα αυτό της Γουλφ [...] απευθύνεται σε μια εσώτερη στοιβάδα της συνείδησης του αναγνώστη όπου εδρεύει η ποίηση, δηλαδή ο μύχιος, ανορθόδοξος ή και στρεβλός ακόμη τρόπος με τον οποίο ο καθένας μας ερμηνεύει κσι προσλαμβάνει την πραγματικότητα και, κάποτε κάποτε, τη διαθλά.