Πρόκειται για μια ακόμη αποκατάσταση, νηφάλια και εξίσου πειστική, του βίου και της συμβολής στην επιστήμη της μοιραίας αυτής μαθηματικού (370-415μ.Χ.), η θυσία της οποίας, κατά τον ισπανό συγγραφέα, αξίζει να παραβληθεί με εκείνη του Τζορντάνο Μπρούνο. Η αφήγηση έχει την ικανότητα να αναπαριστά ήθη και ρήξεις, χωρίς να αυτοπαδιγεύεται στο αυτονόητο ή στο τετριμμένο.