[…] Δύο μοιραίοι πυροβολισμοί, ένας τραυματισμός. Όχι…Τρεις μοιραίοι πυροβολισμοί… «Όχι».
Συνειδητοποίησε ότι είχε προφέρει δυνατά τη λέξη. Δύο μοιραίοι πυροβολισμοί, ένας τραυματισμός. Και στο τέλος ένας τελευταίος μοιραίος πυροβολισμός. Το αίμα να τινάζεται στους τοίχους και στο πάτωμα. Αίμα παντού. Αίμα που έχει τις δικές του ιστορίες να πει…[…]
Ένα φρικτό φονικό σε ιδιωτικό σχολείο βόρεια του Εδιμβούργου: θύματα δύο δεκαεφτάχρονα αγόρια, θύτης ένας μοναχικός άνθρωπος, πρώην στρατιωτικός. Ένας άντρας που στο τέλος στρέφει το όπλο στον εαυτό του… Κανένα μυστήριο… πέρα απ’ το γιατί.
Ο επιθεωρητής Ρέμπους, λόγω του στρατιωτικού παρελθόντος του, καλείται να αποκρυπτογραφήσει την προσωπικότητα του δολοφόνου, αλλά έχει πάλι μπελάδες: θεωρείται ύποπτος για τον φόνο ενός κακοποιού που παρενοχλούσε τη φίλη και συνεργάτιδά του Σίβον Κλαρκ. Ο κλοιός κλείνει ολοένα γύρω από τον ιδιόρρυθμο επιθεωρητή, που πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του, ενώ ο δολοφόνος του σχολείου τον στοιχειώνει καθώς ανακαλύπτει πως όλα τα θύματα συνδέονταν μαζί του μέσα από ένα πλέγμα μυστικών και ενοχών σε μια υπόθεση στιγματισμένη από το αίμα…