ΕΝΑΣ εικοσάχρονος Βρετανός, ο Κιθ, φοιτητής λογοτεχνίας και γαλουχημένος με τη ρομαντική λογοτεχνία, βρίσκεται φιλοξενούμενος σε ένα παλιό κάστρο στη δυτική Ιταλία το καλοκαίρι του '70. Εκεί αντιλαμβάνεται ότι ανάμεσα στα αποκαΐδια των εξεγέρσεων που σημάδεψαν το '68 μια νέα επανάσταση βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη. Οι γυναίκες διεκδικούν την αυτονομία τους και τη σεξουαλικότητα τους και γύρω του πλέκεται ένα γαϊτανάκι από αισθησιακές γόησσες που πειραματίζονται με το σεξ προσπαθώντας να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις αιώνων.
«Ενα φεμινιστικό μυθιστόρημα, που θα εξοργίσει τις φεμινίστριες» είχε αποκαλέσει ο Μάρτιν Εϊμις το περσινό του βιβλίο «Το καλοκαίρι του έρωτα» (Εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Μιχάλης Μακρόπουλος). Αφού, για τον Κιθ, όλα τα οδοφράγματα των εξεγέρσεων κατέληξαν σε έναν ανώδυνο και αδέξιο ηδονισμό. Το κλειδί του νέου μυθιστορήματος του 'Ειμις κρύβεται στον πρωτότυπο τίτλο του. Ο βρετανός συγγραφέας ονόμασε αυτήν την ερωτιάρικη σάγκα «The Pregnant Widow» (έγκυος χήρα). Εναν τίτλο που τον χρωστάει σε μια φράση του ρώσου στοχαστή Αλεξάντρ Χέρτσεν, που ενέπνευσε τους επαναστάτες μηδενιστές του τέλους του 19ου αιώνα ενάντια στο τσαρικό καθεστώς. «Ο θάνατος των σημερινών μορφών κοινωνικής τάξης θα έπρεπε να φαιδρύνει την ψυχή και όχι να την ταράζει» σημείωνε. «Αυτό ωστόσο που φοβίζει είναι ότι ο κόσμος που χάνεται δεν αφήνει πίσω του διάδοχο αλλά μια έγκυο χήρα. Μεταξύ του θανάτου του ενός και της γέννησης του αλλου, πολύ νερό θα κυλήσει στο αυλάκι, και μια μακρά νύχτα χάους και ερήμωσης θα έρθει και θα παρέλθει».
Σε αυτήν την σκοτεινή περίοδο, όπου τίποτε δεν είναι δεδομένο, καθώς όλα είναι ρευστά, ο Έιμις τοποθετεί τον ήρωά του. Μέσα στο καυτό ιταλικό καλοκαίρι, μεθυσμένος από κρασί και λογοτεχνία, ο άπειρος φοιτητής παρακολουθεί τις γυναίκες γύρω του να ακροβατούν ανάμεσα στην αχαλίνωτη σεξουαλικότητα και την αναίτια συστολή. Παράλληλα απαγγέλλει Σέξπιρ, μελετάει τους κλασικούς, παίζει σκάκι με έναν μεσήλικα ομοφυλόφιλο, φλερτάρει διαρκώς και φτιάχνει λίστες με τα υπέρ και τα κατά καθεμιάς από τις υποψήφιες ερωμένες του, της πληθωρικής Σεχραζάντ, της έκφυλης Γκλόρια και της άχρωμης Λίλι. Ο τοκετός της νέας σεξουαλικής τάξης πραγμάτων δεν είναι τόσο επώδυνος όσο αμήχανος. Πώς μπορεί το σεξ να είναι απόλαυση σε μια εποχή που οι γυναίκες θέλουν να φέρονται σαν άνδρες επειδή δεν έχουν άλλο πρότυπο;
Παρά τον ανελέητο σαρκασμό που τυλίγει τις σελίδες του βιβλίου, ο 'Ειμις στις συνεντεύξεις του υποστηρίζει ότι πραγματικά η σεξουαλική επανάσταση ήταν μια τρομακτική αλλαγή που σημάδεψε τη δική του γενιά. «Ηταν μια βίαιη ρήξη με το παρελθόν», εξηγεί, «το ένιωθες στον αέρα. Ξαφνικά ένιωθες ότι όλη αυτή η ατμόσφαιρα σε οδηγούσε κάπου, αλλά δεν ήξερες τον προορισμό. Για τα αγόρια ήταν λίγο πολύ εύκολο, τα κορίτσια όμως έπρεπε να κάνουν τις δύσκολες επιλογές».
Ετσι στο μυθιστόρημα ο Κιθ είναι απλώς ο αθώος εραστής. Οι κοπέλες γύρω του είναι αυτές που παλεύουν να αποδεχθούν τη νέα πραγματικότητα, που προχωρούν απότομα δοκιμάζοντας νέες σεξουαλικές πρακτικές και ύστερα διστάζουν, καθώς δέχονται τις συνέπειες, σε μια κοινωνία που μέχρι τότε καταδίκαζε τη σεξουαλική απόλαυση.
Σεξ, θρησκεία, πορνογραφία και φεμινισμός. Μέσα στις πεντακόσιες σελίδες ενός βιβλίου που το θεωρεί «παράδοξα αυτοβιογραφικό» ο Εϊμις γράφει για μια γενιά που θέλησε να αλλάξει τον κόσμο, μπέρδεψε την αντισυμβατικότητα με τη χυδαιότητα και χάθηκε σε μια εμμονική σεξουαλική ματαιοδοξία.