Στην πρωτεύουσα [της Λέσβου] με τη μεγάλη ιστορία, τη βαθιά πνευματική παράδοση και το ξεχωριστό φυσικό και δομημένο περιβάλλον, τη Μυτιλήνη, είναι αφιερωμένος ο τόμος της πολύ αξιόλογης σειράς «Μια πόλη στη Λογοτεχνία» των εκδόσεων «Μεταίχμιο». [...]
Τη μυστική γοητεία αυτής της παράξενης πόλης και της ποιητικής και σκωπτικής αιολικής ψυχοσύνθεσης προσπαθεί [ο Στρατής Πασχάλης] να αποτυπώσει πάνω στο χάρτη της ανθολογίας. Γι’ αυτόν το λόγο δεν δίνει προτεραιότητα σε ιστορικά και περιηγητικά κείμενα, αλλά επιλέγει λογοτεχνικά στιγμιότυπα που αναδεικνύουν την ιδιαίτερη φυσιογνωμία και την καθημερινή ζωή της πόλης, καθώς και τον τρόπο που αυτή μίλησε σε κάποιους σπουδαίους επισκέπτες της. [...]
Αυτό που έχει, λοιπόν, ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε διαβάζοντας τα κείμενα του παρόντος τόμου είναι ο τρόπος με τον οποίο συλλαμβάνουν και μεταγράφουν τις κοινωνικοοικονομικοπολιτικές συνθήκες της Μυτιλήνης της εποχής τους καθώς και το πώς εγκιβωτίζουν ή διαθλούν τις προσωπικές τους εμπειρίες στη ζωή της πόλης. Γιατί η πόλη, στη συγκεκριμένη περίπτωση η Μυτιλήνη, είναι πρωταγωνιστής ή συμπρωταγωνιστής του λογοτεχνήματος. [...]
Τα τρία στοιχεία της πόλης, που μέσα από τις ποικίλες διαστρωματώσεις –ιστορικές, λαογραφικές, οικιστικές, αρχιτεκτονικές, κοινωνιολογικές- ξεχωρίζουν και διακρίνονται είναι η αστικότητα, η ειδυλλιακότητα και ένας διάχυτος ερωτισμός. [...]
Διαβάζοντας τα κείμενα, ο αναγνώστης συναρμολογεί μέσα του τη δική του Μυτιλήνη, φτιαγμένη από πρόσωπα και πράγματα, σχέσεις και γεγονότα. Από τη μνήμη και τη νοσταλγία.
Από πληγές, αισθήματα, φαντασιώσεις, ονειρικές εικόνες. Στο ξεφύλλισμα των σελίδων φτεροκοπά μια πόλη ίδια και διαφορετική, ορατή και αόρατη μα κυρίως μυστικά γοητευτική.